Mondmaskers en Megafonen: Onze stem gaat niet meer in lockdown
Met dit advies maken wij de rekening op. Hoe evalueren we het crisisbeleid van de afgelopen maanden? En hoe zorgen we vooral dat kinderen en jongeren centraal komen te staan bij de relance of een eventuele volgende uitbraak en lockdown? Maar ook: naar welke samenleving willen we na corona evolueren? Hoe pakken we steeds terugkerende problemen gerelateerd aan bijvoorbeeld kinderarmoede structureel aan?
Kinderen en jongeren werden de voorbije maanden regelmatig uit het oog verloren. Ze spendeerden een periode langer dan de zomervakantie binnenshuis, hun publieke ruimtes werden ingeperkt of afgesloten, ze misten hun leeftijdsgenoten en bleven ondertussen presteren op de schoolbanken met online pre-teaching en taken. Het perspectief van kinderen en jongeren ontbrak tijdens de eerste maanden volledig in persconferenties van de veiligheidsraad of versoepelingen van de maatregelen. De kloof tussen kinderen en jongeren in maatschappelijk kwetsbare situaties en de rest van de samenleving werd hierdoor steeds groter.
“Teveel kinderen en jongeren vallen door de mazen van het net. We moeten deze moeilijkheden onder ogen zien en aanpakken. Niet alleen voor al die individuele levens die geraakt worden in hun ontwikkeling, maar ook om als samenleving sterker te staan in de vele sociale, economische en ecologische uitdagingen die op ons afkomen.”
In dit advies richten we ons naar onze beleidsmakers met aanbevelingen over kinderen, jongeren, studenten, jonge werkzoekenden en jeugdorganisaties. We doen telkens aanbevelingen op korte termijn, voor als een lockdown zich zou herhalen en daarnaast ook meer structurele aanbevelingen op langere termijn.
Naast een uitgebreid advies, stuurden we onze adviseurs en beleidsmakers ook speciale adviesmaskers, met aanbevelingen uit het advies!
Enkele belangrijke adviespunten:
Sluit bij een gezondheidscrisis de publieke ruimte en in het bijzonder de speel- en ontmoetingsplekken voor kinderen en jongeren als laatste af en open ze als eerste weer.
Zet bij nieuwe maatregelen in op correcte informatie en heldere, eenduidige overheidscommunicatie op maat van kinderen en jongeren. Communiceer rechtstreeks met hen en doe dat pas wanneer beslissingen op alle niveaus genomen zijn.
Voorzie te allen tijde psychische hulpverlening voor wie dat nodig heeft. Dit kan online, ambulant of residentieel, afhankelijk van de zorgnood en kwetsbaarheid. Zorg voor een minimaal sociaal contact en professionele nabijheid, zodat kinderen en jongeren met psychische klachten niet van de radar verdwijnen.
