header.back to home

Er is al enige tijd gepasseerd sinds Molenbeek opnieuw in opspraak kwam, dit keer omwille van de uitspraken van Conner Rousseau, voorzitter van Vooruit. Er werd heel wat rond geschreven en gezegd, en heel veel mensen reageerden heftig op de uitspraken dat Molenbeek niet meer als België zou voelen. De woorden spoken ook nog steeds in mijn gedachten. Ik probeer te begrijpen van waar die uitspraak kwam en waarom ze werd gemaakt. Ik kan slechts tot één conclusie komen: Molenbeek is niet wit. Zonder al te veel op de uitspraken zelf in te gaan, en na het een tijdje te overdenken, wil ik graag delen hoe dit soort taalgebruik mij als Brusselse heeft geraakt, en wat de échte impact daarvan is op de jongeren van Molenbeek zelf.

Priscilla

Ik ben zelf niet opgegroeid in Brussel. Ik woon hier ‘nog maar’ 5 jaar en ik kan dus ook eerlijk toegeven dat Brussel anders is dan Vlaanderen. Net zoals West-Vlaanderen anders is dan Antwerpen en net zoals Aalst anders is dan Gent. Maar het feit dat er verschillen zijn tussen steden en regio’s onderling, maakt nog niet dat sommige delen daarom “niet België” kunnen zijn.

We zijn allemaal deel van België, punt uit.

Dit land heeft heel wat uitdagingen, onder meer rond integratie van minderheid- en meerderheidsgroepen. Mensen met een migratieachtergrond worden hard gepusht om te integreren, om echte Belgen te worden. In Brussel is dat naar mijn mening gelukt: als er iets is waar een Brusselaar trots op is, is het dat die van Brussel is. Om dan te horen dat je dan nog steeds niet gezien wordt als een deel van België, doet pijn. En doet vooral die jongeren pijn die keer op keer met dezelfde negatieve bijklank over hun stad moeten horen.

Keer op keer de tweedeling moeten horen tussen jezelf en de groep waar je zogezegd niet toe behoort, keer op keer duidelijk meekrijgen dat je er niet bij hoort: het heeft soms een grotere impact dan de uitdagingen en problematieken zelf.

De media springt er al te gretig op, deze week opnieuw met de resultaten van de Stemming. In het onderzoek van de VUB en Universiteit Antwerpen wordt geschreven over onder andere de steun van ‘de’ Vlaming voor praktijktesten om discriminatie tegen te gaan of voor opvangcentra. Maar wat wordt in grote letters op de digitale voorpagina’s gezet? Dat migranten ‘onze taal en cultuur’ moeten overnemen volgens de meerderheid van het onderzoek. Dat benadrukken van wij, ons, jij, zij vertelt niks over de echte uitdagingen, niks over oplossingen, en vooral veel over de informering van de deelnemers van het onderzoek en het succes van partijen die daarop willen scoren.

En ja, we willen het niet ontkennen, ook Molenbeek heeft heel wat uitdagingen. In Molenbeek is er veel kansarmoede. In Molenbeek zijn er problematieken die aangepakt moeten worden, maar als iemand die werkt op scholen in Brussel kan ik één ding met zekerheid zeggen: de jongeren doen hier écht hun best. Ze hebben talent. Ik kan met zekerheid zeggen dat deze jongeren, desondanks het stigma rond Molenbeekse en Brusselse jongeren, nog steeds trots zijn op wie dat ze zijn en waar ze vandaan komen. Ik kan met zekerheid zeggen hoe hard leraren hun best doen om hun leerlingen aan te sporen en te motiveren om Nederlands te spreken op school, maar ook om thuis te oefenen. Op een positieve manier werken met meertaligheid. Ik heb zelf een meertalige dochter, dus ik weet hoeveel moeite leerkrachten doen om ervoor te zorgen dat leerlingen Nederlands spreken.

Het hebben van een migratieachtergrond en opgroeien in België is niet vanzelfsprekend. Je krijgt mindere kansen door je naam, je huidskleur, je religieuze achtergrond. Een postcode zou hier geen deel van moeten uitmaken.

Advies jongerenrechten

Brussel is België. België is Brussel.

Er zijn 183 nationaliteiten in Brussel, wat zorgt voor veel diversiteit, maar wat ons allemaal verbindt is dat we van Brussel zijn. Brussel is een kleurrijke stad en dat is iets om trots op te zijn. Ik wil dan ook vragen voor alle Molenbeekse en Brusselse jongeren om die negatieve perceptie te doorbreken, in de media, bij beleidsmakers, bij journalisten. Je hoeft de problematieken niet te ontkennen om een evenwichtig beeld te schetsen van Molenbeek. Toen Trump Brussel een hellhole noemde, stond ons hele land op z’n kop. Laat ons zelf niet dit kleine stukje Brussel subtieler maar minstens even schadelijk behandelen.

Laat jongeren trots zijn op de plek waar ze opgroeien.

Ook interessant...

Doe mee met de Gelijke Kansen Inspraakweek

Deze week, vanaf 21 tot en met 27 februari, staat de prioriteit en de werkgroep Gelijke Kansen centraal op onze sociale media. Ee...
  • #Gelijke Kansen
Nieuwtje

Is een samenscholingsverbod dan wél de oplossing?

In Willebroek geldt sinds vandaag een samenscholingsverbod voor jongeren. Wij denken daar wat van.
  • #Actua
  • #Politie en Jongeren
  • #Beleid
Nieuwtje

Wat bezielt die Brusselse jongeren toch?

Een grote groep Brusselse jongeren, voornamelijk met migratieachtergrond, worden niet bereikt via klassieke media en lappen de cor...
  • #Corona
  • #Actua
  • #Opinie
Blog