Laat jong en oud samen aan het woord.
18/01/2021
In samenwerking met de Vlaamse Ouderenraad lanceerden we een belangrijke oproep aan beleidsmakers en media. Ook te lezen als opinie op VRTNWS.
Vandaag is het Blue Monday, naar verluidt de meest deprimerende dag van het jaar. Traditioneel staat die in het teken van neerslachtige en mistroostige gevoelens na de start van een nieuw jaar. Alleen hebben we dit jaar het gevoel al meer dan tien maanden een Blue Monday te beleven. De focus op wat niet kan, op wat misloopt en op overtreders maakt ons niet voor niets moedeloos. De Vlaamse Jeugdraad en de Vlaamse Ouderenraad slaan daarom de handen in elkaar. Het is tijd om het over een andere boeg te gooien. Op deze deprimaandag vragen we beleidsmakers om de negatieve tendens te doorbreken en een positieve boodschap te brengen, over generaties heen.
Media en publieke opinie trekken maar al te graag de kaart van de polarisering. Telkens worden de noden van de ene groep afgezet tegen de noden van de andere. Telkens gaat het over wie voorrang krijgt ten koste van wie. Alsof elke generatie enkel aan zichzelf denkt. Op sociale media wordt dat nog eens uitvergroot: tieners die op het speelplein met argwaan worden bekeken, jongvolwassenen die lockdownfeestjes bijwonen, vingerwijzende boomers die columnpagina’s volspuien met frustraties over roekeloze jongeren en negentigers waarover de vraag rijst of het zin heeft om hen nog te vaccineren. Die beeldvorming is tekenend voor hoe er nu al maandenlang vooral 'over' in plaats van 'met' jong en oud wordt gepraat.
(lees verder onder de afbeelding)
Als jongeren en ouderen herkennen we ons niet in die framing. Jongeren denken heus niet enkel aan feestjes en festivals. Het gemis van sociaal contact en nabijheid voelen ze immers het meest in hun eigen, kleine kring: een pateeke eten met de bomma, feestdagen met de volledige familie of levensechte gesprekken met vrienden in plaats van videocalls en WhatsAppjes.
En ook grootouders staan te popelen om terug op de kleinkinderen te passen, en gunnen het hen van harte om terug normaal naar school te kunnen gaan of af te spreken met hun vrienden. Ook grootouders zagen immers de laatste maanden de signalen in de media passeren over het welzijn van jongeren en maken zich zorgen.
Na tien maanden afzien, zijn we nu op een cruciaal punt in deze pandemie beland: de vaccinatiestrategie is afgeklopt. Daardoor neemt weldra hopelijk de druk op de ziekenhuizen af, en kunnen we met héél de samenleving weer versoepelen. Met jong én oud, en iedereen daar tussenin. Maar intussen blijft het zwaar. Daarom is het essentieel dat we ons als jongeren en ouderen gehoord en begrepen voelen. Ook door elkaar.
Dus, beste beleidsmakers en nieuwsdiensten, gebruik het overlegcomité van 22 januari om jongeren en ouderen – de groepen die het hardst geviseerd worden in deze pandemie – aan het woord te laten. Laat hen de komende weken zelf hun verhaal doen bij de nabespreking in de nieuwsstudio’s. Schuif herkenbare situaties naar voren. Laat grootouders en kleinkinderen samen aan het woord over hoe moeilijk het is en hoezeer ze met elkaar meeleven. Maak duidelijk wat wél zal kunnen de komende weken. Toon aan dat jong en oud vol wil houden voor elkaar en dat iedereen bereid is om kleine en grote gelukskes op te offeren, als dat wil zeggen dat ze de mensen die hen dierbaar zijn in de nabije toekomst weer zullen mogen zien. Zo voelen diverse generaties zich gezien en begrepen. Door beslissingsnemers, maar ook door elkaar.
Vandaag eisen we geen voortijdige versoepelingen of aanpassingen in de vaccinatiestrategie. Wat we wel vragen, is verbinding. Tussen oud en jong. We vragen om de keuze te maken voor echte ontmoetingen zodra ze weer veilig mogelijk zijn. We zeggen ‘neen’ tegen de polarisatie. We voelen allemaal aan dat we door zo goed mogelijk alle maatregelen op te volgen, hetzelfde doel nastreven: elkaar snel opnieuw vastpakken. Écht vastpakken. Ouders en kinderen, grootouders en kleinkinderen, vrienden van alle leeftijden. Oud & Jong, samen sterk.